Guzowatość nosa

Leczenie przerostu nosa

Doniesienia o guzowatości nosa pojawiły się w literaturze greckiej i arabskiej już ok. 2000 lat p.n.e.; rhinophyma (z greckiego rhis – nos i phyma – wzrost). Inne określenia tej jednostki chorobowej spotykane w piśmiennictwie to „przerost nosa, guzowatość nosa, nos pijacki, słoniowacizna nosa, nos kartoflowaty, trądzik przerostowy”

Rhinophyma powstaje często z nieleczonego z trądziku różowatego.

Charakterystyczne objawy to widoczne pory, przerost gruczołów łojowych, zmiany włókniste, czasami w postaci przerostowych grudek oraz zmiany naczyniowe, i towarzyszący stan zapalny.

Zniekształceniu nosa często towarzyszy zaburzenie jego funkcji (niedrożność) a także psychiczny dyskomfort pacjenta. W obrębie przerośniętych tkanek może rozwinąć się rak podstawnokomórkowy.

Choroba częściej występuje u mężczyzn rasy białej, głównie w wieku 40–60 lat. Zmiany dotyczą najczęściej dolnej połowy nosa, rzadziej można zaobserwować je na podbródku, policzku czy małżowinie usznej.


Leczenie guzowatości

Leczenie polega na usunięciu przerośniętych tkanek. Metodą z wyboru jest leczenie chirurgiczne, polegające na ścięciu guzowatości skalpelem lub całkowitym wycięciu zmiany z jednoczesnym pokryciem rany wolnym przeszczepem skóry.

Alternatywą dla inwazyjnego leczenia chirurgicznego jest metoda usunięcia guzowatości nosa laserem frakcyjnym co2 oraz laserem frakcyjnym Er:Glass oraz terapia fotodynamiczna. Przewagą lasera jest mniejsze krwawienie w czasie zabiegu oraz większy komfort w przebiegu terapii. Zwykle wykonuje się kilka zabiegów laserowych w znieczuleniu miejscowym.

Czas gojenia wynosi 7-10 dni. Po zabiegu uzyskuje się zwykle dobry efekt estetyczny.



Zobacz cennik



Wydrukowano z: www.instytutmedycynyestetycznej.pl/guzowatosc_nosa.html